مشاوره حقوقی خانواده

دریافت مشاوره بصورت ۲۴ساعته

اگر شوهر منزلی را مطابق شئونات زن تهیه نماید ولی سکونت در آن با احتمال ضرر و زیان شرافتی یا آزار و اذیت جسمی برای زن همراه باشد، خروج زوجه از آنجا، عدم اطاعت و نشوز نبوده و تا زمان رفع مشکل به زن نفقه تعلق می گیرد.

در فاصله میان عقد و انجام ازدواج، نفقه‌‌ای به زن تعلق نمی‌‌گیرد مگر اینکه زن برای شروع زندگی اعلام آمادگی کند، ولی مرد از بردن همسرش خودداری نماید، در این صورت زن مستحق دریافت نفقه می‌‌باشد.

در صورت عدم پرداخت نفقه از جانب شوهر، زن حق شکایت کیفری و حقوقی را با هم داراست.

نفقه مربوط به زمان حال از طریق شکایت کیفری قابل پیگیری و نفقه زمان گذشته از طریق دادخواست حقوقی قابل مطالبه است.

زنی که بعد از عقد، شروع به زندگی زناشویی نماید، ولی رفتن به منزل شوهرش را منوط به پرداخت مهریه نماید، مستحق دریافت نفقه است.

اگر شوهر استطاعت مالی داشته و با وجود تمکین زوجه اش نفقه وی را ندهد یا از پرداخت نفقه سایر اشخاص واجب النفقه خودداری نماید، مشمول مجازات حبس از ۳ ماه و ۱ روز تا ۵ ماه می شود.

در زمان عده طلاق رجعی که ۳ ماه و ۱۰ روز پس از ثبت طلاق می‌‌باشد مرد مکلف به پرداخت نفقه همسرش می‌‌باشد.

در صورت طلاق به علت عدم تمکین زن، در زمان عده نفقه ای به زوجه تعلق نمی گیرد مگر آنکه در تمکین شوهر قرار گیرد.

حضانت والدین بر فرزندان خود در خصوص فرزند دختر تا ۹ سال قمری و فرزند پسرتا ۱۵ سال قمری است.

در حضانت فرزندان، دختر پس از اتمام سن ۹ سالگی و پسر پس از اتمام سن ۱۵ سالگی مختار است، محل زندگی خود را نزد پدر یا مادر انتخاب نماید.

پدر یا مادری که حضانت فرزند به آنها داده شده، حق ندارند طفل را از محل زندگی خود به محلی دیگر یا خارج از کشور ببرند مگر با کسب اجازه از دادگاه.

مادر نمی تواند در قبال حضانت فرزندان مطالبه اجرت نماید ولی نفقه فرزندان بر عهده پدر و پس از آن جد پدری است.

پس از اتمام مدت حضانت چنانچه کسی که حق حضانت با او بوده از دادن طفل به شخصی که قانونا حق مطالبه طفل را دارد خوداری نماید، به حبس از۳ تا ۶ ماه یا جزای نقدی از یک میلیون و پانصد هزار تا سه میلیون ریال محکوم خواهد شد.